Chapter/Hoofdstuk 15

And then, it all went wrong / En toen ging het mis

[South Africa&Botswana, 2017] / [Zuid-Afrika&Botswana, 2017]

[...]
That morning, Sam, a Zimbabwean from the rental company, had given us instructions. Dressed in a black jacket and with a beautiful slit hat on his shiny head, he explained in a calm voice where we could find everything in this almost new white Toyota pickup. We had tried the use of the jack, both the small and the large one. We had opened all the drawers of the little kitchen in the back and checked off every item on the checklist that came with it. We had checked the fridge, the operation of the gas, the bush shower and the satellite phone provided. We had practised putting up and taking down the tent via an ingenious mechanism on the roof. To our surprise, the mattresses and bedding were in the tent, waiting for us to tuck ourselves in. We were ready for an adventure like we had never experienced before. Off to Botswana. Just a few hundred kilometres away: country 191 was up for grabs. The only thing we didn’t know was that we would never use those kitchen utensils and that we would never sleep in those beds.
[...]
[...]
Die ochtend hadden we instructies gekregen van Sam, een Zimbabwaan van het verhuurbedrijf. Getooid in een zwart jasje en met een prachtige gleufhoed op zijn glimmende hoofd had hij met rustige stem uitgelegd waar we alles konden vinden in deze vrijwel nieuwe witte Toyota pick-up. We hadden het gebruik van de krik uitgeprobeerd, zowel de kleine als de grote. Alle laatjes van het keukentje achterin opengemaakt en alle voorwerpen afgevinkt op de bijgeleverde checklist. De ijskast gecontroleerd, de werking van het gas, de bush shower en de bijgeleverde sateliettelefoon. We hadden geoefend in het opzetten en neerhalen van de tent via een ingenieus mechanisme op het dak. Tot onze verbazing bleken de matrassen en het beddengoed gewoon in de tent te liggen, gereed om onder de wol te kruipen. We waren klaar voor een avontuur zoals we dat we nog niet eerder hadden meegemaakt. Op naar Botswana. Slechts een paar honderd kilometer rijden: land 191 lag voor het grijpen. Wat we alleen nog niet wisten was dat we dat keukengerei nooit zouden gebruiken en die bedden nooit zouden beslapen.
[...]